Kaart van de bedykte en droog gemaakte gecombineerde Noord Plas


Home | Kaarten | Noord-Holland, Zuid-Holland en Zeeland | Kaart van de bedykte en droog gemaakte gecombineerde Noord Plas
Kaart van de bedykte en droog gemaakte gecombineerde Noord Plas
Datering: 1767
Bron: Nationaal Archief

EEN AFDRUK VAN DEZE KAART BESTELLEN? KLIK HIER

Deze schitterende kaart van de Noordplaspolder, ten noordoosten van Zoetermeer, stamt uit 1767. De polder ontstond nadat in 1759 de Noordplassen bedijkt waren en vervolgens droog werden gemalen. Het is een grote droogmakerij, waarvan de diepte varieert tussen vier en zes meter onder NAP.
 
Bijzonder is dat Klaas Vis, landmeter bij het...

EEN AFDRUK VAN DEZE KAART BESTELLEN? KLIK HIER

Deze schitterende kaart van de Noordplaspolder, ten noordoosten van Zoetermeer, stamt uit 1767. De polder ontstond nadat in 1759 de Noordplassen bedijkt waren en vervolgens droog werden gemalen. Het is een grote droogmakerij, waarvan de diepte varieert tussen vier en zes meter onder NAP.
 
Bijzonder is dat Klaas Vis, landmeter bij het Hoogheemraadschap Rijnland, de kaart eigenhandig heeft gesigneerd. In combinatie met het laatste deel van het ‘Bericht’ in de cartouche linksonder gaf Vis de kaart in feite een soort keurmerk mee: “en Dient, dat geen van deeze Kaarte voor de Egte zullen worden gehoude, als die door my, Klaas Vis, eigehandig onderteekent zyn”.
 
Het prachtige graveerwerk is van de hand van I. Koning, wiens naam rechtsonder heel bescheiden vermeld wordt.
 
De cartouches links- en rechtsboven bevatten de registers ‘der grootens van ieder ambacht’. Daarin worden de oppervlaktes vermeld van de deelgebieden binnen de droogmakerij. Op de kaart heeft ieder deelgebied een eigen kleur. De polder werd door Vis “in zijn geheel groot bevonden Vier duyzent Seeven en Sestig Morgen, twee Hondert en  Seeven en dertig Roeden”.
 
Een Rijnlandse morgen  is ongeveer 0,85 hectare en een Rijnlandse (vierkante) roede is 14,19 m2. Tegenwoordig zou Vis uitgekomen zijn op een totale oppervlakte van zo’n 3460 hectare.
 
bron: Universiteit van Utrecht en Wikipedia
 



Meehelpen om onze content ook in de toekomst gratis beschikbaar te houden? Doneer dan nu via deze knop!

 

 
 
Lees meer